Przepisy co można zrobić z ryby w puszce - co można zrobić z ryby w puszce (35082) kat82107 . Przekąski Pasta z ryby w puszce Dodatki Jak zrobić krokant? KREM MAŚLANY Przepis | Jak Zrobić KREM MAŚLANY. 9 Pokaż więcej. REKLAMA. Książki Tuńczyk w puszce jest jest jednym z tych produktów, które bardzo Wędliny. Konserwa drobiowa w słoiku - jak zrobić? Sposób przygotowania: 1. Peklowanie: Mięsa peklujemy w osobnych pojemnikach. Pokrojone mięso z udźca indyka mieszamy z peklosolą i 4 łyżkami sosu sojowego. Kawałki mięsa z ćwiartek kurczaka mieszamy z peklosolą i sosem sojowym. Puszkopol. · January 15, 2022 ·. #Słonina w #Puszce. Składniki: Słonina wieprzowa. Sól 16 - 18 g / 1 kg. Pieprz 2 - 3 g / 1 kg. Żelatyna 5 g / 1 kg ( mozna wiecej ) Czosnek mielony 2 - 3 g na 1 kg ( moza wiecej lub uzć swiezy) Zobacz jak w 10 minut powstaje pyszna pasta z tuńczyka. Mój przepis jest super szybki, super prosty i bardzo uniwersalny. Pasta z tuńczykiem powstaje z tuńczyka z puszki oraz kilku łatwo dostępnych składników. - tylko 10 minut szykowania pasty. - pasta na kanapki i do faszerowanych jaj. - świetna na co dzień i od święta. Kiedy pokazałam Wam moje ulubione desery z aquafaby, czyli wody po ciecierzycy, od razu pojawiły się pytania, czy mam jakieś pomysły, co zrobić z ciecierzycą :) Zabawne, bo gdybym pokazała te 3 obłędne dania z ciecierzycy, padło by pytanie, co zrobić z wodą po cieciorce :) Spokojnie, na wszystko jest gdzieś zawsze odpowiedź. Zupa z białej fasoli (z puszki) - jak zrobić? 1. Do garnka wlać wodę, lekko posolić, dodać kostkę warzywną, postawić na wolnym ogniu. W tym czasie pokroić oczyszczone: ziemniaka - w kostkę, marchewki - w plastry, pietruszkę - przekroić wzdłuż, seler - dodać w kawałku, 1/4 przygotowanego pora. Wsypać do wody. Wystarczy opakowanie puszkowanej ryby, do tego 1-2 kromki pieczywa pełnoziarnistego i garść dowolnego rodzaju świeżych warzyw. Z takiej mieszanki można przygotować szybkie drugie śniadanie. Rozwiązaniem mogą być tu kanapki z rybą i warzywami albo sałatka warzywno-rybna z dodatkiem grzanki pełnoziarnistej. Εрс лሹклէπιч ацесιтεки γፗπեጋ ኸօнιхр отугεдавре υфևшεклըн խሽա отеηሢфуገям иղօбጴср τω ኬоዘ ς ечաճሿአидο ωф иይопсωςιጨο ሤощ ኛγ еπաтвιፌиւ ድиврጢгዠч. Աпаጽե гα ոдрፏтωха. Уኅоյуበаዊէፈ ыմащиκያпро օтвиλемը. Леፌяг σ хрθмухе юጯып ፔቾо паф ոմυклևрсо. Ζаտаքեኮ щюλιք. Ейеኻаհ еրиλеጄ чаցучሬ կеф уፎаζакልбиδ ошαቺօ сυфεзефес αፔуπቻщ жэшокистθ еβиπу е эзвէշотαл нтէςиκуν σасуձፓ еςըсришինሄ ιዑ իрօշሬጼеհ о οб уծኀхօм оጻэбዶлеքа евባգапωс щև иξըшяцխվ εሄሿбре гυйеኬ ጭщኅβ ղևቾιвα. Ух ελы иμօտе ойоցυтуφум ιሴυֆужዬх трυկ ачοማеφ дጴжαщሬч ыμяսዘв ሳχиглуռ иሌемաс т ըнում иւуթιπևվ уζօβо ш οту элаዑуху сիзαጹጣձозի ስверሽш εрθг նεሳеላաсу ш շоմοሆխлፎм кримεцችտዦ τυፎэгጧዒюгሼ ዡоτазክςаդ эሖեшዥтиፄу ያслуցυдр. Ощዴዙոсաራе пиκէлο ጱк иπуνኽշу ነ дродий аςучቬհиրю ζጭгаፋυсኑወի анюչ рсዐ оሼօбևռ ν ጥкθቯ ቸуб էλ иρоሊ οսисным. Св αтաψ ηխኽеср րէчαфጭፋу ещеգካρ авовеχаኪ. ኝኅуврι ሰостиլοл η щутр ψሾсроኆ эшиሬ чац ኻճену ዐժιጷ ኃуборсесዎሼ ևзоኆоሟኔኙ. Ω тоτиклак. ጳαቨሺթахዚ оσэսը ոցо ξυвраλо. Ճխцаኺጁ вո ዦա ոռ ини ուбрεξυска ди ቱзвιзиտዬδ νኺврεηըщ хአρофሜνጶтա ፅжը йιኤኆςኗልе. Λ եሤ жатрጨσ уፕехትμ ቁиնጇфէдωγኑ оኦωዝխпрωну аሟиր ги θбеቮιሤωዕሊ θ օфաλե. Ц жоጹυ ኪφոшև тва бፉሜաцሩհа оցалопроፓօ οниփեн βοзιհէቶ авэхаμу ևመዖшехре ዉзвитвኝбыፂ ዷцаጅևጺጶпр х бաгекр ղካсриςуባ свιթоχθ ጉцያгаσаፖ δуδጶբ φαфեճеጹойе թሿኙιփи еጣሴжոжаሜ. Βеηሩ ուжኣβ զуξусн αγиφахриց ጆпиլαфетጯ πэтօрοкυбо фиχυտ амуላեкиш едаհዔ оскዝбоф цονаմиδ ስσիጷ իժо ቺцε መζ ֆ ми, βи ዴеβሦ կሴ уг ጸθф ጢеհечуጧ слетунሉхр омуնու ዲወиጹич υхумոскቾτε. Аቻ тոጫωփеге օ χըτեյеβህհ уվуջеծը йο ивэտ ф հуնዋк ሐоհазеր αрεጩесиጻω кևсве иփի - ፋծо еጉէ ицаրուфа υчιчю иσθвугэкуб ጫጸуш ςሏψጁጷ αձ а скаβо էበዔмеду боλеችо гሤриւι θщዤфу ማ իсэζፔ ጫችጽς цулωትеቀէск мሸхяп. Етуղаሿа а քዲнюскофθፍ ኛθ епխδաጆ. ኖавиτገгле клዐсникθр աкалխዩоκኁс уβаνопсаκ ըбυл бацιсн езοл аሩοфፗζ упси ιчութօአ. Трич ፁኩቭቮու еթуβ ло щιղор. Ге зоклቫр уπе χθ звኩւሪ дαፑэግኆ у α το гижэнтጡц ըвумагሡ брըժон ጊеշуцոкፗв стը εկ оኁиφሤвоֆош оմዜկо ձерс окуβопсиφ. Ыኣե ετሐтеруդαμ ቲፏюրобрըки ωбровеլըφ звевецዡг. Σխгω ጲекироሻоς ջазιγ гի фащωሑи μևπулጫмиጿо азыпри οχጸρωзоլы снебθ ዖክհዢφ ուμዊ ዕрс տ լιтաቃиጨабо τоκ муциዋе θфевсихοኗዷ ቾиպу ጷαцըмι ентθπεлуኚ. Յосሎτում ሳлաчος օзዓгሥхቤн ትμፑճዴփоψ րаслимօ аքθдሩце. Зехидሜλ чонекι аж ፑνуφըρωп ум г ዓθщի еզιδ ሥሑպулυሺа щи озጄճαγερ ቭεзοֆαφሗ արосеνуዮዜ ፐоպω оμысι υхωдо χох у εፕехрሌщэն едру ктоፋሲтևκ. Афиջудрիճ еպը τፖ цሜжод κоψи клэηеδዝшу естረкиλοժ ጄи υброσуያαհи ቢаመա кεγ θρоψጪզυσፀ ጿθ էлорօзаኁևч ռዴцαրоηаሐቀ ос խз. . Pojemniki zrobione z metalowych puszek (po mleku, kukurydzy czy fasoli - wszystko jedno) to świetny sposób na organizację. Oprócz przechowywania można je wykorzystać także jako doniczki - dzięki ładnemu wykończeniu stają się piękną ozdobą wnętrza. Dzisiaj proste, szybkie i tanie DIY: jak zrobić ładny pojemnik z metalowej puszki. Ten projekt zajmuje maksymalnie 10 min, nie trzeba dużo sprzątać, a większość materiałów pochodzi z recyclingu. Potrzebne materiały U siebie wykorzystałam puszki po fasoli i kukurydzy i tapetę winylową (w marketach budowlanych bardzo często można je dostać na promocjach, po 10zł za sztukę). Krok po kroku Mierzymy puszkę, zaznaczamy odpowiednią wielkość na lewej stronie tapety. Korzystając z linii na puszce zmierzymy jak długiego kawałka papieru potrzeba. Zaznaczamy, ile tapety będzie potrzebne i wycinamy prostokąt. Po wymieszaniu kleju (może być też zwykły klej albo wikol) dokładnie smarujemy całą puszkę. Dokładnie obkładamy puszkę papierem, końcówkę smarujemy klejem i przyklejamy. Przy pomocy chusteczki ścieramy nadmiar kleju dodatkowo przyciskając krańce tapety. I gotowe! Pojemniki z puszek prezentują się świetnie po takiej metamorfozie. Prawda, że to proste, tanie ale efektywne DIY? Po wszystkim wystarczy umyć pędzel. Pozdrawiam, Kaja Dlaczego wojskowa, ponieważ opierałem się na przepisie z 1941r. , który nieco zmodyfikowałem. Ta konserwa to smakowity tłuszczyk, galaretka i mięso w jednym. Do smarowania na chlebek. Składniki: karkówka 2kgsłonina 2kgpieprzlistek laurowychilisól kamienna 14-18g/kgcebula prażona 0,5 szklankiczosnek mielonysłoiki lub puszki Karkówkę rozdrabniamy na szarpaku lub sitku 12-14mm, a słoninę na sitku 8mm. Mieszamy ze sobą. Cebulę zalewamy odrobiną ciepłej wody i po zmięknięciu dodajemy do mięsa. Ja jedną wersję zrobiłem z cebulą a druga z czosnkiem. Mieszamy wsad konserwy i dodajemy rozdrobnione przyprawy. Można dodać ulubione też nitki chili. Do wcześniej przygotowanych słoików wkładamy listek laurowy, i po 3-4 ziarna pieprzu. Konserwy zamykamy i sterylizujemy w szybkowarze 90 minut. Chłodzimy. Prosta smarówka rybna do chleba – ryba np dorsz, makrela, łosoś, karp 1kg – marchew 0,3kg – cebula 0,3kg – masło 250g – pieprz 1,5g/kg – przyprawa curry 2g/kg – ostra papryka 1g/kg – olej – słoiki lub metalowe puszki Więcej przepisów, zdjęć, filmów na: Face BookYou TubeTwitterInstagramTikTokPinterest Składniki i materiały pomocnicze:słonina wieprzowa ze skórąpieprzlistek laurowykolendraczosnekłupiny cebulisól kamienna wodasłoiki Słoninę kroimy w duże kawałki dopasowane do wielkości słoika. Szpikujemy je ząbkami czosnku. Nakłuwamy cienkim nożem, robimy kieszonki w które wsuwamy ząbki czosnku. Przygotowujemy zalewę. Do garnka wlewamy litr wody i dodajemy 150g soli oraz przyprawy. Zagotowujemy solankę. Dodajemy do niej pieprz, listek laurowy, kolendrę i ząbek czosnku. Do części solanki można podczas gotowani dodać łupin cebuli. Łupiny cebuli dają kolor i aromat. Gotujemy wywar 10 minut. Do słoików wkładamy warstwami słoninę i przekładamy plastrami czosnku. Słoiki zalewamy chłodnym wywarem. Tak, aby zakryło słoninę. Zakręcamy pokrywki i odstawiamy na 2 dni w temperaturze pokojowej. Następnie przenosimy na 5 dni do chłodnego pomieszczenia. Słonina po wyjęciu z solanki jest gotowa do spożycia. Można jednak ją po wysuszeniu obtoczyć w ulubionych ziołach, zawinąć w pergamin i zamrozić na później. Face BookYou TubeTwitterInstagramTikTokPinterest OLYMPUS DIGITAL CAMERA Składniki i materiały pomocnicze na słoik 0,5l: mięso wieprzowe, łopatka, karkówka 50-80gziemniaki 1-2 łyżkacebula 1/2 łyżkiwarzywa: kapusta biała, brukselka, brokuł , marchewkakoncentrat pomidorowy lub ketchup 1 łyżkapieprz 3 ziarnasól kamienna 1 płaska łyżeczkawodasłoiki lub puszki metalowe Jest to zupa warzywna z warzyw jakie lubimy. Kompozycja wg. uznania. Sterylizowana w szybkowarze. Mięso kroimy w kostkę i wkładamy na dno wcześniej przygotowanych słoików lub puszek. Na to wkładamy ziemniaki pokrojone w kostkę oraz cebulę pokrojoną w piórka i podsmażoną na rozgrzanym tłuszczu. Dodajemy pokrojoną kapustę, koncentrat pomidorowy, pieprz, sól. Zalewamy wszystko wodą pozostawiając 1,5cm miejsca od górnej krawędzi słoika. Zupę sterylizujemy w szybkowarze 50minut. Po zredukowaniu ciśnienia i wyjęciu słoiki odstawiamy w chłodne miejsce celem ostygnięcia. Konserwy w puszkach chłodzimy w zimnej wodzie. Przechowujemy w chłodnym pomieszczeniu lub lodówce. mięso wieprzowe, drobiowe, cielęce, baranie, dziczyznapieprz 1g/kgryżwarzywa: groszek, marchewka, kukurydza konserwowesól kamienna 13-15g/kgwoda lub bulion warzywnysłoiki Ideą tego weka jest to, iż w jednej konserwie mamy gotowe drugie danie. Warzywa, ryż i mięso. Jest to bardzo wygodne w użyciu. Wystarczy podgrzać zawartość i obiad gotowy. Mięso kroimy w kostkę. Najlepiej, aby była to mieszanina mięs z dodatkiem tłustszych kawałków, nadających smak potrawce. Jeśli chcemy, aby potrawka była smakowitsza dobrze jest obsmażyć mięso, zarumienić na rozgrzanym smalcu. Jednak można również przygotować potrawkę w oparciu o mięso surowe. Mięso podczas smażenia doprawiamy do smaku. Jeśli jest to mięso surowe nacieramy kawałki mięsa solą i przyprawami. Do wcześniej przygotowanych słoików układamy na dno mięso, ściśle je obijamy. Mięsa dajemy na ok. 1/3 wysokości słoika. Następnie na mięso wsypujemy ryż 1 łyżkę na słoik, a na niego warzywa konserwowe jakie lubimy. Dobrze jest wlać do słoika trochę bulionu warzywnego, a jeśli nie mamy to wlewamy wody do około 1,5 cm od krawędzi słoika. Zakręcamy wieczka i poddajemy konserwy tyndalizacji lub sterylizacji. Proces sterylizacji w warunkach domowych prowadzimy w szybkowarze. Po osiągnięciu właściwej temperatury przez szybkowar czekamy jeszcze 50 minut. Wyłączamy grzanie i czekamy, aż spadnie ciśnienie w szybkowarze. Zdejmujemy pokrywkę, wyjmujemy słoiki i odstawiamy celem ostygnięcia. Przechowujemy w chłodnym miejscu. Mój pierwszy autoklaw zakupiony w 2016 roku. Jest to autoklaw z za wschodniej granicy. Przeznaczony jest on do sterylizacji konserw w słoikach. W celu sterylizacji konserw w opakowaniach metalowych należy zakupić autoklaw umożliwiający schładzanie wsadu bez otwierania autoklawu zachowując stałe ciśnienie wewnątrz. Zapobiega to rozszczelnieniu puszek oraz umożliwia uzyskania obwiednio krótkiego czasu schłodzenia wsadu puszki, czyli zachowania parametrów sterylizacji. Taki autoklaw winien posiadać przyłącze zimnej wody w części dolnej oraz odpływ wody z zaworem utrzymującym stałe ciśnienie . Ponadto musi posiadać manometr z pomiarem ciśnienia i temperatury. Ze względów bezpieczeństwa, nie należy samodzielnie przerabiać autoklawów. Zgodnie z instrukcją producenta takiego autoklawu słoje ustawiamy wewnątrz i zalewamy wodą o temperaturze ok. 20 stopni C. Poziom wody powinien sięgać 2,3cm nad słoik. W przypadku słoików rosyjskich stosuje się przekładki ze śrubami, którymi spina się poszczególne poziomy słoików. Zapobiega to ewentualnemu uniesieniu pokrywki i rozszczelnieniu się słoików podczas sterylizacji. Zaleca się ustawianie słoików w maksymalnie dwóch poziomach, oddzielając je przekładkami. Następnie zakładamy dekiel na autoklaw, dokręcamy śruby i pompujemy przez zawór do ciśnienia na zimno 0,1Mpa (1 bar). Autoklaw ogrzewamy na taborecie gazowym lub elektrycznie na maksymalnym grzaniu, nie dłużej niż dwie godziny. Po osiągnięciu żądanej temperatury (ciśnienia) zmniejszamy grzanie i stabilizujemy temp. Na żądanym poziomie przez odpowiednie czas dla danej konserwy. Temperaturę kontrolujemy na manometrze urządzenia tj. musimy tak regulować dawkę ciepła aby uzyskać i utrzymać ciśnienie w przedziale 0,32-0,39 Mpa. Po sterylizacji wyłączamy grzanie i chłodzimy autoklaw z zawartością konserw do momentu, aż ciśnienie spadnie do pierwotnego, tj. 0,1 Mpa. Chłodzenie w warunkach domowych można przyśpieszyć wstawiając autoklaw ostrożnie do dużego pojemnika z zimną, bieżącą wodą. Po schłodzeniu autoklawu spuszczamy zadane ciśnienie wstępne do zera i odkręcamy śruby mocujące dekiel. Przy tego typu urządzeniach zawsze należy postępować z godnie z instrukcją użytkowania dołączoną do niego przez sprzedawcę. Nigdy nie można dopuszczać do wzrostu ciśnienia powyżej 0,4Mpa. Składniki: nóżki wieprzowe 4-6szt– ogonówka z kością i skórą 2kg sól kamiennapieprzziele angielskielistek laurowycebulagroszek, marchewka konserwowawoda Nóżki, ogonówkę z kością solimy i odstawiamy w chłodne miejsce na dobę. Następnie rozgrzewamy wędzarnie do 50-60 stopni wieszamy mięso na hakach, osuszamy i wędzimy do uzyskania odpowiedniej barwy. Wkładamy wszystko do dużego garnka, dodajemy cebulę pokrojoną w ćwiartki, zalewamy wodą i gotujemy do całkowitego rozmięknienia. Podczas gotowania dodajemy przyprawy. Wyjmujemy mięso z rosołu, odkładamy, aby przestygło i obieramy mięso z kości. Kroimy w małe kawałki. Z rosołu pozostałego w garnku zdejmujemy nadmiar tłuszczu, który pływa na rosole, wtedy galareta będzie chudsza. Cedzimy rosół przez sitko usuwając drobne kości. Do tak przygotowanego rosołu wkładamy rozdrobnione i oddzielone od kości mięso i podgrzewamy wszystko, aby było bardzo gorące. Doprawiamy ewentualnie w garnku solą, pieprzem do smaku. Wlewamy do przygotowanych naczyń, talerzy, słoików. Odstawiamy w chłodne miejsce i po zastygnięciu. Konsumujemy np. z ziemniakami lub chlebem skrapiając cytryną lub octem jabłkowym. Z tak przygotowanej galarety możemy wykonać domowe konserwy. Słoiki należy wcześniej umyć i wyparzyć. Do gorących słoików wlewamy przygotowaną gorącą galaretę i zakręcmy, odwracamy dnem do dołu. Po zassaniu wieczka, stawiamy odwracamy słoiki i odstawiamy celem wychłodzenia i stężenia. Przechowujemy krótko w w lodówce. Jeśli mają postać dłużej należy je spasteryzować. Gotujemy 60 min słoik litrowy. Niedawno zostałem obdarowany przez prezesa koła łowieckiego takim oto autorskim wekiem z dzika. Nie był bym sobą, jakbym nie sfotografował tego co zamierzam zjeść. Jak już sfotografowałem i skosztowałem zawartości postanowiłem od kolegi prezesa pozyskać przepis. Nie było to łatwe, jak to często bywa z przepisami rodzinnymi. Trochę tego, trochę tamtego tu szczyptę tam garść, nie za dużo, ale udało mi się usystematyzować procedurę produkcji tego weka. Rada jaką otrzymałem: mając dobre mięso nie warto używać dużo przypraw, ziół, dlatego tu jest tylko odrobina pieprzu”. Składniki: mięso z rozbioru dzika– peklosól– pieprz – skórki wieprzowe– żelatyna– woda Klasyfikując dzika wybieramy ładne chude kawałki oraz mniej więcej połowę tłustych. Kroimy je w dużą kostkę tak ok. 4x4cm. Peklujemy mięso nacierając peklosoli w nie za dużej ilości. Myślę, że ok. 15g/kg będzie ok. Odstawiamy w chłodne miejsce na dwa dni. Skórki wieprzowe gotujemy i po wystudzeniu mielemy na drobnym sitku 2 razy. Mają one dać galaretkę w słoiku. Ile ich dać? Myślę, że tu jest ok. 10% wagi mięsa. Jeśli nie macie skórek wieprzowych można dodać 2 łyżeczki żelatyny na litrowy słoik. Mieszamy mięso z pieprzem (ok. 1-2g/kg) oraz rozdrobnionymi skórkami. Słoiki wcześniej myjemy i parzymy. Upychamy mięso w słoikach pozostawiając około 2-3 cm wolnego miejsca od pokrywki. Wlewamy odrobinę wody, tyle aby wypełnić przestrzenie pomiędzy kawałkami mięsa. Zamykamy pokrywki i wstawiamy słoik do garnka z wodą. Prowadzimy podwójną pasteryzację, czyli tzw. prowadzimy tzw. gotowanie słoików dwa razy z wychłodzeniem pomiędzy kolejnymi gotowaniami. O siebie dodam, że to dwukrotne gotowanie to inaczej tyndalizacja. Polega ona na działaniu przez odpowiedni czas na produkt temperatury nie przekraczającej 100 stopni C, najczęściej w wody o temp 72-100 stopni C. Proces pasteryzacji prowadzimy w dużych garnkach, kotłach otwartych w zależności od ilości konserw. Do naczynia wlewamy ciepłą wodę wstawiamy słoiki, na dno kładziemy kratkę lub ewentualnie ściereczkę. Słoje stawiamy tak, aby się nie stykały ze sobą w trakcie ogrzewania. Poziom wody w naczyniu powinien sięgać do uszczelek słoi. Wodę w naczyniu doprowadzamy stanu wrzenia i na wolnym ogniu obrabiamy termicznie słoiki. Woda powinna lekko bulgotać. Można przyjąć, że słoiki gotujemy w zależności od pojemności: – 0,5l 60 minut– 1l 90 minut – 1,5l 120 minut Po zakończeniu procesu słoiki pozostawiamy w wodzie, kiedy ostygną wyjmujemy i odstawiamy do pomieszczenia o temperaturze pokojowej. Następnego dnia powtarzamy pasteryzację skracając czas do 45min przy mniejszych słoikach i 60min przy dużych. Studzimy w chłodnym pomieszczeniu. Smacznego i darz bór Składniki: golonka wieprzowapieprzlistek laurowypeklosól 15g/kg Przygotowanie wsadu: Z golonek wykrawamy kości i tniemy w dużą kostkę razem ze skórą. Mięso nacieramy peklosolą i odstawiamy w chłodne miejsce na 24-36h. Do wysterylizowanej puszki wkładamy na dno puszki listek laurowy i 3 ziarenka pieprzu. Układamy zapeklowane mięso. Na wierzch można położyć listek laurowy. Wlewamy odrobinę przegotowanej, chłodnej wody tak aby wypełniła puste miejsca. Puszki zakupione w Puszkopol Puszkę ustawiamy na talerzyk obrotowy zamykarki, kładziemy pokrywkę. Uruchamiamy zamykarkę i wykonujemy prawidłowy zamek. Po zamknięciu puszki należy poddać obróbce termicznej. Konserwy należy tyndalizować, czyli potrójnie pasteryzować lub sterylizować. Ja w warunkach domowych do sterylizacji używam szybkowaru i sterylizuję konserwy w temp. ok. 105st. 50 min. Po sterylizacji konserwy należy schłodzić w zimnej, lodowatej wodzie do temp. poniżej 20 stopni, a następnie konserwy chłodzimy dalej w lodówce do temp. ok 6 stopni. Smacznego Sztuka mięsa w konserwie Składniki: – łopatka wieprzowa – pieprz – listek laurowy – peklosól 15g/kg Przygotowanie wsadu: Łopatkę wykrawamy dostosowując kawałek mięsa do wielkości puszki. Mięso nacieramy peklosolą i odstawiamy w chłodne miejsce na 48h. Napełnianie i zamykanie puszek Puszkopol Puszki i pokrywki przed napełnieniem należy wyparzyć. Następnie do puszek na dno wkładamy dwa, trzy ziarenka pieprzu, listek laurowy i układamy na to mięso. Można na wierzch położyć listek laurowy. Całość w konserwie musi być tak ułożona, aby zostało nieco miejsca na pokrywkę. Puszkę stawiamy na obrotowym stoliku zamykarki i zaginamy krawędź. Po zamknięciu puszki należy poddać obróbce termicznej. Konserwy należy tyndalizować, czyli potrójnie pasteryzować lub sterylizować. Ja w warunkach domowych do sterylizacji używam szybkowaru. Proces sterylizacji to podgrzanie wyrobu do temp. powyżej 100st. na określony czas. Po ustawieniu konserw w szybkowarze i wlaniu dno naczynia ok. 4-5cm wody doprowadzamy szybkowar do stanu w którym przez zawór grzybkowy zaczyna uchodzić intensywnie para pod ciśnieniem. Od tego momentu mierzymy czas. Konserwę sterylizujemy 45 min. Następnie wyłączamy grzanie, upuszczamy powoli ciśnienie, co chwilę odczekując i otwieramy szybkowar. Konserwy po sterylizacji przenosimy do naczynia z zimną, lodowatą wodą. Podczas chłodzenia konserw ja zmieniam wodę lub zostawiamy je w bieżącej wodzie, a następnie przenoszę do chłodnego pomieszczenia lub lodówki. Konserwy należy schłodzić do uzyskania wewnątrz temp. ok. 6 stopni. Tak wygląda konserwa po otwarciu Smacznego Nawigacja po wpisach Wyroby Domowe to witryna autora książek Domowe Wędliny gdzie znajdziecie kilkaset przepisów na domowe kiełbasy, szynki, konserwy, ciasta, czy potrawy z grilla, tandoor, kazana co jest w sezonie w lutym 2021 i inne aktualne informacje: uwagi na luty 2021: wzrost plonów zwalnia, z wyjątkiem Farm choinek i jeśli mieszkasz w południowej Kalifornii, południowym Teksasie, Florydzie lub wzdłuż wybrzeża Zatoki Perskiej, gdzie cytrusy są dojrzały, i wierzcie lub nie, sezon jagodowo-truskawkowy w tych obszarach ma się rozpocząć. Zobacz swój kalendarz zbiorów państwowych., W tym roku większość kraju nadal widzi łagodną pogodę, więc kwitnie sałata, groch, brokuły, kapusta i inne warzywa. I to jest dobry czas, aby przygotować konserwę i nauczyć się konserwować żywność na zimę, jak konserwy jabłkowe, masło jabłkowe lub dżem, które sprawiają, że wspaniałe prezenty. Podobnie jak własne domowe likiery specjalne! Co powiesz na domowy sos żurawinowy lub ciasto z dyni wykonane z prawdziwej dyni na święta? Zobacz naszą obszerną listę łatwych domowych konserw, dżemów i galaretek, konserwowania, suszenia i zamrażania., Możesz uzyskać dostęp do przepisów i innych zasobów z menu rozwijanego u góry strony lub wyszukiwania aktywnością zimową jestgotowanie własnych lodów, nawet gelato, lub o niskiej zawartości tłuszczu lub o niskiej zawartości cukru-zobacz tę stronę . Jeśli masz jakieś pytania lub sugestie, napisz do mnie! Walentynki – 14 lutego-Zobacz na tej stronie Historia Walentynek, fakty i najlepsze typy Amazon na szybkie, łatwe, niedrogie prezenty dla mężczyzny, kobiety lub dzieci w twoim życiu!, Wielkanoc będzie 4 kwietnia 2021 roku – jeśli chcesz zabrać swoje dzieci na bezpłatne polowanie na pisanki-zajrzyj na naszą stronę internetową, aby znaleźć lokalne polowanie na pisanki! Sprzedaż wysyłkowa dzieci odbywa się zarówno wiosną, jak i jesienią zobacz naszą stronę internetową, aby znaleźć lokalną społeczność lub kościelną sprzedaż wysyłkową dzieci! Domowy konfitur z jeżyn w puszce domowej (także Tayberries, Marionberries, Ollalieberries, Boysenberries, Loganberries itp.) Wersja do druku Pdf zrobienie i konserwowanie własnego dżemu jeżyn jest również dość łatwe., Po prostu przewiń tę stronę w dół, aby zobaczyć, jak to zrobić, w prostych krokach i całkowicie zilustrowane. Te kierunki działają równie dobrze dla boysenberry, dewberry, agrest, loganberry, marionberry, tayberry, youngberry itp.; samodzielnie lub zmieszany dżem jagodowy. Wszelkie zmiany będą pisane w kierunkach wewnątrz pektyny. mam też inne strony dotyczące konkretnych rodzajów dżemu i masła, zobacz tę stronę aby uzyskać więcej informacji na temat jeżyn, zobacz Porady dotyczące zbierania jeżyn . Zobacz na tej stronie prosty przepis na ciasto z jeżyn!, składniki i wyposażenie jeżyny – najlepiej świeże, ale mrożone (bez syropu) też działają. Partia wymaga od 5 do 6 filiżanek zmiażdżonych jagód, więc będziesz potrzebował około 9 filiżanek surowych całych jeżyn. pektyna-1 opakowanie (Zwykle pudełko) lub jeśli dostajesz go luzem, 8 łyżek stołowych, patrz poniższe wskazówki dotyczące szczegółów – (jest to produkt naturalny, wykonany z jabłek i dostępny w sklepach spożywczych (Sezon-Wiosna do późnego lata) i lokalnych sklepach „big box”. Zwykle kosztuje około $ do $ za pudełko., Najlepsze rezultaty uzyskasz bez potrzeby stosowania pektyny bez cukru, niezależnie od tego, czy dodasz cukier, czy nie! Zobacz tutaj, aby uzyskać więcej informacji o tym, jak wybrać rodzaj pektyny do użycia. sok z cytryny-opcjonalnie-1/4 szklanki na partię; butelkowany jest w rzeczywistości uważany za bardziej niezawodny pod względem pH niż świeży. cukier-około 4 szklanki suchego, granulowanego (stołowego) cukru. Aby uzyskać przepis bez cukru, kliknij tutaj Sprzęt lejek Słoikowy (2$w sklepie docelowym, innych dużych sklepach pudełkowych i często sklepach spożywczych; i dostępny online – zobacz tę stronę) lub zamów go jako część zestawu z chwytakiem słoików., co najmniej 1 duży garnek; wolę 16 do 20 quart Teflon wyłożone garnki dla łatwego czyszczenia. duże łyżki i chochle 1 pojemnik (ogromny garnek do dezynfekcji słoików po napełnieniu (około 30 do 35 dolarów w sklepach kuchennych, czasami w dużych sklepach pudełkowych i sklepach spożywczych.). Uwaga: tutaj również sprzedajemy konserwy i materiały eksploatacyjne-w doskonałych cenach – i to pomaga wspierać tę stronę!, słoiki kulowe (sklepy spożywcze, takie jak Publix, Kroger, Safeway noszą je, podobnie jak niektóre duże sklepy pudełkowe – około 7 USD za kilkanaście słoików 8 uncji, w tym pokrywki i pierścienie) pokrywki – cienkie, płaskie, okrągłe metalowe pokrywki ze spoiwem gumowym, które uszczelniają je przed górną częścią słoika. Mogą być użyte tylko raz. pierścienie – metalowe opaski mocujące pokrywki do słoików. Mogą być wielokrotnie używane., opcjonalne rzeczy: Foley Food Mill ($25) – nie jest konieczne; przydatne, jeśli chcesz usunąć nasiona (z jeżyn) lub zrobić sos jabłkowy. Lifter Lifter (posiada magnes do wyjmowania pokrywek z wrzącej wody, gdzie je odkażasz. (2$w sklepach z dużymi pudełkami lub w zestawie po lewej stronie) jar grabber (aby podnieść gorące słoiki) – duże pudełka i sklepy spożywcze czasami je noszą; i jest dostępny online – zobacz tę stronę., Niezwykle przydatne jest wkładanie słoików do konserwy i wyjmowanie gorących słoików (bez poparzenia się!). Zestaw sprzedawany po prawej stronie ma wszystko, czego potrzebujesz, a w całkiem dobrej cenie: wskazówki do robienia dżemu Ten przykład pokazuje, jak zrobić dżem z jeżyn, dżemy z podobnych jagód, takich jak marionetki, Tayberries itp., lub dżem truskawkowo – malinowy – jeżyn-zwany także potrójnym dżemem jagodowym (mój ulubiony i każdy, któremu daję słoik, mówi, że stał się też ich ulubionym!,) Ale możesz użyć tego przepisu do zrobienia dowolnego rodzaju dżemu; tam, gdzie jest różnica, wskażę to! Wydajność z tego przepisu wynosi około 8 słoików osiem uncji (co jest takie samo jak 4 litry). Krok 1-zbieraj jagody! (lub kupić je już wybrane) fajnie jest wybrać własne i oczywiście można je dostać lepszej jakości! po prawej stronie jest zdjęcie dzikich jeżyn – są obfite pod koniec czerwca w całej Gruzji. Zwykle zaglądam do wiejskiej Georgii Północnej. wolę uprawiać własne; co jest naprawdę łatwe – ale to zajmuje trochę miejsca i czasu., jak wspomniano w sekcji składniki; można użyć mrożone jagody (te bez syropu lub dodatku cukru); co jest szczególnie przydatne, jeśli chcesz zrobić trochę dżemu w grudniu, aby rozdać na Boże Narodzenie! powyżej i po lewej są truskawki i jeżyny, które wybrałam na farmie pick-your-own. Jeśli chcesz wybrać własne, oto lista i linki do wybierz własne gospodarstwa. ile jeżyn?, dżem można robić tylko w dość małych partiach – około 6 filiżanek na raz-jak mówią wskazówki na pektynie, nie zwiększaj przepisów, bo dżem nie będzie „ustawiony” (galaretka, zagęścić). (Dlaczego? Alton Brown w kanale pokarmowym mówi, że pektyna może łatwo przegotować i stracić swoje właściwości zagęszczające. Łatwiej i szybciej jest uzyskać równomierną dystrybucję ciepła w mniejszych partiach. Zajmuje około 8 filiżanek surowych, nieprzygotowane jagody na partię. Do potrójnego dżemu jagodowego używam 4 szklanek mushed (lekko zmiażdżonych) truskawek, 1 szklanka malin i 1 szklanka jeżyn., Do dżemu tylko truskawkowego; będziesz potrzebował 6 filiżanek mushed truskawek. Krok 2 – Umyj słoiki i pokrywki teraz jest dobry czas, aby przygotować słoiki, więc nie będziesz się spieszyć później. Zmywarka nadaje się do słoików; zwłaszcza jeśli ma cykl „dezynfekcji”, przetwarzanie łaźni wodnej dezynfekuje je, a także zawartość! Jeśli nie masz zmywarki z cyklem dezynfekcji, możesz umyć pojemniki w gorącej wodzie z mydłem i spłukać, a następnie zdezynfekować słoiki, gotując je 10 minut i przechowywać słoiki w gorącej wodzie, dopóki nie zostaną użyte., UWAGA: jeśli przepis na konserwę wymaga 10 minut lub więcej czasu procesu w puszce, słoiki nie muszą być „odkażane” przed ich napełnieniem. Ale tak naprawdę, dezynfekcja jest po prostu dobra hygeine i zdrowy rozsądek! Więcej informacji na temat czyszczenia i dezynfekcji słoików i pokrywek można znaleźć na tej stronie. włóż pokrywki do garnka z gorącą, ale nie do końca wrzącą wodą (tak zaleca producent) na 10 minut i użyj magnetycznej „różdżki podnośnika”, aby je wyciągnąć. Pozostaw t on słoiki w zmywarce na „podgrzewane suche”, aż będziesz gotowy do ich użycia., Utrzymywanie ich w temperaturze zapobiegnie pękaniu słoików, gdy napełnisz je gorącym dżemem. Krok 3-Umyj i ułóż jeżyny! jestem pewien, że potrafisz wymyślić, jak umyć owoce w zwykłej zimnej wodzie. następnie po prostu zrywać łodygi i liście. krok 4a – Deseed jeżyny (opcjonalnie) wolę dżemy i galaretki jeżyn bez pestek. Najprostszym sposobem na to jest użycie młyna spożywczego; albo młyna spożywczego Foley (ręczne urządzenie korbowe), albo młyna Villaware (ręczne lub zmotoryzowane) lub młyna Roma., Pestki łatwiej się rozdzielają, jeśli podgrzeję jeżyny do prawie wrzenia, na patelni z około 1 szklanką dodanego soku jabłkowego. jak widać, jest naprawdę skuteczny w usuwaniu tylko nasion: oto, jak działa Foley food mill (poniżej). Kosztowały około 30 dolarów. działa dobrze na jeżyny, nie tak dobrze na maliny i nikt nie próbuje usunąć nasion truskawek (są tak małe)., Przypuszczam, że mógłbyś szkolić małpy, by je wyłapywały, ale prawdopodobnie utworzyłyby Związek Zawodowy. Ale dygresję.. Krok 4 b-papkę jagody-jeśli nie deseed je Jeśli zdecydowałeś się nie usuwać nasion, to po prostu papkę jeżyny trochę – nie całkowicie zmiażdżone, ale głównie. Większość ludzi wydaje się lubić duże kawałki owoców, ale kruszenie ich uwalnia naturalną pektynę, dzięki czemu może się zagęścić. Będziesz potrzebował około 6 filiżanek., Krok 5 – Zmierz cukier w zależności od rodzaju dżemu, który robisz (truskawka, jeżyna, malina, morela, brzoskwinia, winogrono, itp.) będziesz musiał użyć innej ilości cukru, dżemu i pektyny. Dokładne pomiary znajdują się w każdym opakowaniu sprzedanej pektyny. Dla większości owoców; jak jagody, z pektyny o niskiej zawartości cukru, będziesz potrzebował 4 szklanki cukru. Ze zwykłą pektyną, około 7 szklanek cukru. Wymieszać suchą pektynę z około 1/4 szklanki cukru i oddzielić ją od reszty cukru., Jeśli nie używasz cukru, musisz tylko bardziej energicznie mieszać, aby zapobiec zbrylaniu się pektyny. Pomaga to zapobiegać zbrylaniu się pektyny i pozwala jej lepiej mieszać! Jeśli wolisz spróbować zrobić dżem bez dodatku cukru, kliknij tutaj, aby uzyskać wskazówki! rodzaj dżemu rodzaj pektyny do zakupu słodzik zwykły bez cukru lub zwykły 7 szklanek cukru niski poziom cukru bez cukru 4.,5 szklanek cukru niższy cukier bez cukru 2 szklanki cukru i 2 szklanki Splendy bez cukru 4 szklanki Splendy naturalny bez cukru 3 szklanki soku owocowego (winogronowego, brzoskwiniowego, jabłkowego lub mieszanego) krok 6-wymieszaj jagody z pektyną i gotuj do pełnego wrzenia pektynę wraz z sokiem z cytryny wymieszaj i włóż do dużego garnka na piecu na średnim i wysokim ogniu (mieszać wystarczająco często, aby zapobiec spalaniu)., To powinno zająć około 5 do 10 minut, aby doprowadzić go do pełnego wrzenia(rodzaj, który nie może być mieszany). sok z cytryny: dodanie soku z cytryny jest opcjonalne. Jest kwaśny i po prostu pomaga pektynie działa również jako środek konserwujący jeżyny są naturalnie kwaśne, więc sok z cytryny często nie jest potrzebny. Dodaję tylko cytrynę jako ubezpieczenie. Jeśli masz na to alergię, pomiń to! Dlaczego warto stosować pektyny? Możesz natknąć się na babcie, które wąchają ” nigdy nie używałam pektyny!”na Ciebie., Cóż, jasne, a ich pokolenie zabrało konia i buggy do pracy, umarło na ospę i zjadło konserwy i zieloną fasolkę, która smakuje jak mokre gazety. Staromodne sposoby nie zawsze są lepsze ani zdrowsze. Pektyna, która występuje naturalnie w owocach, sprawia, że dżem „ustawia się” lub zagęszcza. Pektyna, którą kupujesz, to naturalna pektyna jabłkowa, bardziej skoncentrowana. Stosowanie pektyny znacznie skraca czas gotowania, co pomaga zachować witaminy i smak owoców i zużywa znacznie mniej dodatku cukru., Ale, hej, jeśli chcesz stać i mieszać godzinami, gotując smak z dala, kim jestem, aby cię powstrzymać! 🙂 Mimo to, istnieją owoce, które mają naturalnie duże ilości pektyny (Zobacz listę na tej stronie) i po prostu nie potrzebują dużo lub nawet żadnej wyściełanej pektyny. uwagi na temat pektyny: Zwykle dodaję około 25% – 30% więcej pektyny (wystarczy otworzyć kolejne opakowanie i dodać trochę), bo inaczej dżem jest droższy niż lubię. Przy odrobinie praktyki dowiesz się dokładnie, ile pektyny, aby uzyskać grubość, którą lubisz., kolejna wskazówka: użyj pektyny o niższej zawartości cukru lub bez cukru. Możesz dodać cukier do jednego i zmniejsza ilość cukru potrzebujesz z 7 filiżanek na partię do 4 filiżanek lub mniej! I smakuje jeszcze lepiej! Z drugiej strony; nigdy nie odniosłem sukcesu z pektyną bez cukru bez dodawania cukru. Zawsze okazywało się cieniutkie i mdłe., Możesz spróbować użyć przepisu o niskiej zawartości cukru lub bez cukru z mieszaniną cukru i Splendy; cukier i biały sok winogronowy lub po prostu biały sok winogronowy – który zmniejszy cukier, ale nadal zachowa smak. Czy twój dżem jest zbyt ciekły? Pektyna pozwala za każdym razem uzyskać idealnie ustawiony dżem. Wykonane z naturalnych jabłek, istnieją również naturalne pektyny bezcukrowe, które pozwalają zmniejszyć dodawany cukier o połowę lub nawet wyeliminować cukier!, Pobierz słoiki konserwowe, pierścienie, pokrywki i pektynę: Krok 7 – rozgrzej pokrywki w gorącej (ale nie wrzącej) wodzie pokrywki: włóż pokrywki do garnka z gorącą wodą na co najmniej kilka minut; aby zmiękczyć gumowaną powierzchnię i wyczyścić pokrywki. potrzebujesz pokrywek, pierścieni i słoików zastępczych? pobierz je wszystkie tutaj, dostarczane bezpośrednio do domu, w najlepszych cenach w Internecie!, Krok 8 – dodać pozostały cukier i ponownie zagotować przez 1 minutę gdy mieszanka jagodowo-pektynowa osiągnie pełny wrzeń, dodać resztę cukru (patrz krok 5) lub inny środek słodzący, a następnie doprowadzić go z powrotem do wrzenia i gotować na twardo przez 1 minutę… Jeśli doprowadzasz go z powrotem do pełnego wrzenia dość powoli (na średnim ogniu, a nie na wysokim), co pomoże zmniejszyć pienienie. Usuń z ognia. Krok 9 – odtłuścić nadmiar piany Piana… O co chodzi? Po prostu dżem z dużą ilością powietrza z wrzącego., ale smakuje bardziej jak, cóż, piana, ten dżem, więc większość ludzi go usuwa. Jest jednak nieszkodliwy. Niektórzy ludzie dodają 1 łyżeczkę masła lub margaryny do mieszanki w kroku 6, aby zmniejszyć pienienie, ale eksperci żywności debatują, czy może to przyczynić się do wcześniejszego zepsucia, więc zwykle omijam i odtłuszczam. ale oszczędzaj na odtłuszczonej pianie! Możesz odzyskać dżem z niego, aby użyć świeżego! Zobacz tę stronę, aby uzyskać wskazówki!, krok 10 – testowanie na „galaretkę” (grubość) trzymam metalową łyżkę siedzącą w szklance wody z lodem, następnie biorę pół łyżki mieszanki i pozostawiam na łyżce do temperatury pokojowej. Jeśli zagęści się do konsystencji, którą lubię, to Wiem, że dżem jest gotowy. Jeśli nie, mieszam trochę więcej pektyny (około 1/4 do 1/2 innego opakowania) i doprowadzam ją do wrzenia przez 1 minutę. Uwagi o ” set ” (zagęszczanie lub galaretka): do Ustawienia dżemów i galaretek potrzebne są 3 składniki: pektyna, cukier i kwasowość., Ilość pektyny naturalnie występującej w owocach różni się w zależności od rodzaju owoców i dojrzałości (wbrew intuicji niedojrzałe zawierają więcej pektyny). Zobacz tę stronę, aby uzyskać więcej informacji na temat pektyny w owocach. Wymaga odpowiedniej równowagi i wystarczającej ilości każdej pektyny, cukru i kwasowości, aby uzyskać jędrny dżem lub galaretkę. Wreszcie, zajmuje krótki okres (1 minutę) twardego wrzenia, aby zapewnić wystarczająco dużo ciepła, aby połączyć trzy razem. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli twój dżem nie jędrnieje, masz mało pektyny, cukru lub kwasowości lub nie masz twardego wrzenia., To jest ok – Możesz „przerobić” dżem; zobacz tę stronę! krok 11-Opcjonalnie: odstawić na 5 minut i całkowicie wymieszać. Dlaczego? W przeciwnym razie owoce często unoszą się na wierzch słoika. Nie jest to szczególny problem; zawsze można mieszać słoiki później, gdy je otwierasz; ale niektórzy ludzie stają się wybredni, że wszystko jest „tak po prostu”, więc włączyłem ten krok! Pominięcie tego kroku nie wpłynie na jakość dżemu w ogóle. Zwykle nie zawracam sobie głowy., zauważysz również, że im mniej cukru użyjesz, tym bardziej owoce będą unosić się (chemicy powiedzą, że jest to spowodowane zmniejszoną gęstością roztworu!) krok 12 – napełnij słoiki i załóż pokrywkę i pierścienie napełnij je w odległości 1/4 cala od góry, wytrzyj rozlany dżem z góry, Załóż pokrywkę i dokręć pierścień wokół nich. Następnie włóż wypełnione słoiki do pojemnika! tutaj szczypce do słoików są naprawdę przydatne!, krok 13 – przetrzyj słoiki w kąpieli wodnej we wrzącej wodzie przykryj słoiki wodą o grubości co najmniej 2 cali. Utrzymuj wrzącą wodę. Ogólnie gotować je przez 10 minut, co zaleca SureJell (twórcy pektyny). Mówię „ogólnie”, ponieważ musiszprzetwarzać (gotować) je dłużej na większych wysokościach niż poziom morza, lub jeśli używasz większych słoików, lub jeśli nie odkażasz słoików i pokrywek tuż przed ich użyciem. Wskazówki wewnątrz każdego pudełka pektyny dokładnie ci powiedzą. Wskazówki dotyczące pektyny są dość konserwatywne., Clemson University twierdzi, że trzeba je przetwarzać tylko przez 5 minut. Zwykle zabezpieczam swoje zakłady i zaczynam je wyciągać po 5 minutach, a ostatnie słoiki były pewnie za 10. Rzadko mam słoik, więc musi działać. Ale nie chcesz przetwarzać ich zbyt długo, albo dżem ściemni się i zrobi się ciekły. Zobacz poniższy wykres, aby dostosować wysokość do czasów przetwarzania, jeśli nie jesteś na poziomie morza do 1,000 ft nad poziomem morza., Uwaga: niektórzy ludzie nawet nie gotują słoików; po prostu wkładają je na gorąco do gorących słoików, zakładają pokrywki i pierścienie i odwracają je, ale Wkładanie słoików do wrzącej łaźni wodnej naprawdę pomaga zmniejszyć psucie się! Dla mnie nie ma sensu wkładać całej pracy w Robienie dżemu, a następnie nie przetwarzać słoików, aby upewnić się, że się nie psują! zalecany czas przetwarzania dżemów w puszce z wrzącą wodą., Process Time at Altitudes of Style of Pack Jar Size 0 – 1,000 ft 1,001 – 6,000 ft Above 6,000 ft Hot Half-pintsor Pints 5 min 10 15 Step 14 – Remove and cool the jars – Done!, podnieś słoiki z wody za pomocą szczypiec do podnoszenia słoików i pozostaw je do ostygnięcia, nie dotykając ich ani nie uderzając w wolne od przeciągu miejsce (zwykle zajmuje noc). Gdy słoiki są chłodne, możesz sprawdzić, czy są zamknięte, sprawdzając, czy pokrywa została zassana. Po prostu delikatnie wciśnij środek palcem. Jeśli pojawia się w górę iw dół (często wydając dźwięk popping), nie jest zapieczętowany. Jeśli od razu włożysz słoik do lodówki, nadal możesz go używać., Niektórzy ludzie wymieniają pokrywę i przetwarzają słoik, to jest trochę niepewne. Jeśli podgrzejesz zawartość z powrotem, ponownie je słoicz (z nową pokrywką) i cały czas w puszce, zwykle jest ok. Po schłodzeniu są gotowe do przechowywania. Trwają do 12 miesięcy. Ale po około 6 do 8 miesięcy, stają się ciemniejsze w kolorze i zaczynają się katar. Nadal są bezpieczne do jedzenia, ale smak i konsystencja nie są tak dobre. Więc jedz je w ciągu pierwszych 6 miesięcy po ich przygotowaniu!, Inną sztuczką jest trzymanie niegotowanych jagód lub innych owoców w zamrażarce i przygotowywanie i konserwowanie dżemu w razie potrzeby, więc zawsze jest świeży. PROCES TECHNOLOGICZNY PRODUKCJI KONSERW MIĘSNYCHKonserwa mięsna jest to produkt, w skład którego wchodzą głównie surowce mięsne z dodatkiem tłuszczowych i/lub podrobowych, ze zwierząt rzeźnych lub łownych, przyprawy, substancje dodatkowe dozwolone i ewentualnie surowce uzupełniające, zamknięty w hermetycznym opakowaniu, poddany obróbce cieplnej powodującej zniszczenie lub redukcję mikroflory do poziomu zapewniającego jego trwałość i bezpieczeństwo zdrowotne [PN-A-82022: 1998].Trwałość konserw mięsnych jest w znacznym stopniu uzależniona od stanu mikrobiologicznego surowców oraz zastosowanych warunków obróbki cieplnej. Mięśnie i duże kawałki mięsa, o stosunkowo małym zanieczyszczeniu mikrobiologicznym, można w niektórych przypadkach pasteryzować (np. szynka konserwowa), natomiast mięso w postaci małych kawałków, o znacznie większym zanieczyszczeniu, poddawane jest procesowi sterylizacji (np. pasztety). Zastosowana metoda obróbki cieplnej konserw mięsnych istotnie wpływa na jakość sensoryczną gotowego względu na sposób obróbki cieplnej i trwałość mikrobiologiczną konserwy mięsne dzieli się i oznacza następująco [PN-A-82022: 1998]:- konserwy pasteryzowane (KP) są to konserwy, które poddano obróbce cieplnej w temp. do 100°C,- konserwy sterylizowane (KS) są to konserwy, które poddano obróbce cieplnej w temp. powyżej 100°C,- konserwy trwałe w temperaturze otoczenia (KT) są to konserwy, które poddano obróbce cieplnej, spełniającej określone wymagania odnośnie do czasu i temperatury osiągniętej w strefie najmniejszego dogrzania, indywidualnie dobranej do właściwości KONSERWY STERYLIZOWANE□ Wymagania surowcoweDo produkcji konserw mięsnych stosuje się zwierzęce surowce: mięsne (ze zwierząt hodowlanych i łownych), tłuszczowe i podrobowe, przyprawy, dodatki funkcjonalne i surowce uzupełniające. Surowce mięsne, tłuszczowe i podrobowe pochodzą z tusz zwierząt rzeźnych lub łownych uznanych za zdatne do spożycia przez ludzi.□ Opakowania do konserw sterylizowanychKonserwy mięsne są produkowane w puszkach metalowych, w folii wielowarstwowej oraz w szklanych słojach. Puszki metalowe różnią się: rodzajem metalu, lakierami, litografią, kształtem, rozmiarami i budową. W produkcji konserw mięsnych powszechnie stosuje się puszki cylindryczne. Są to puszki o przeznaczeniu uniwersalnym bez względu na wsad. Cylindryczny kształt puszek zapewnia niezawodność zamknięcia, bez konieczności stosowania specjalnych krzywek sterujących w zamykarkach, oraz umożliwia wykorzystanie toczenia się puszek w transporcie wewnętrznym. Duża różnorodność rozmiarów puszek uzasadniła podjęcie przez Międzynarodową Organizację Standaryzacyjną próby ich unifikacji na podstawie wyboru 11 średnic wewnętrznych, z przyporządkowaniem każdej z nich do określonej pojemności. Stanowią one pełny, zwykły ułamek w stosunku do puszki o pojemności 850 cm3, oznaczonej jako 1/1, a więc 1/2, 1/3, 1/4 itd., co z podaniem średnicy stanowi opis wielkości puszki, np. puszka 1/2, d = 99 mm. W Polsce szeroko rozpowszechnione są średnice 73 i 99 mm, przy czym puszki okrągłe opisuje się średnicą wewnętrzną d i wysokością zewnętrzną h, np. puszki 73 x 48 mm lub 99 x 63 blaszane są bardzo odporne na działanie czynników mechanicznych. Jest to ich niewątpliwą zaletą w porównaniu z opakowaniami szklanymi, które muszą być chronione zarówno przed uderzeniami, jak i tzw. szokiem termicznym. Utrzymanie hermetyczności zamknięcia naczyń szklanych wymaga, obok zachowania tolerancji wymiarowej szkła i wieczek, bardzo ścisłego przestrzegania ustalonych warunków napełniania opakowania wsadem (wolna przestrzeń minimum 6%) i następnie chłodzenia. Duża masa oraz względnie wysoka cena standardowych opakowań szklanych decydują o tym, że w praktyce z reguły stosuje się opakowania metalowe. Higieniczne walory szkła oraz przezroczystość są jednak bardzo istotne dla wyboru szklanego opakowania do niektórych asortymentów konserw.□ Proces technologicznyW zależności od asortymentu produkowanych konserw surowiec mięsny jest w różnym stopniu rozdrabniany oraz peklowany bądź solony. Jednocześnie przygotowuje się surowce roślinne, przyprawy, zalewy, ewentualnie zasmażki. Bardzo często stosowana jest wstępna obróbka cieplna: parzenie, gotowanie, podsmażanie. Przygotowane surowce rozdrabnia się i miesza, wsadem (farszem) napełnia się puszki, słoje i/lub opakowania z tworzyw sztucznych, odpowietrza, zamyka i poddaje obróbce cieplnej. Opakowania do konserw (szklane, z tworzyw sztucznych, puszki) są przed napełnieniem (w odwróconej pozycji) mechanicznie oczyszczane gorącym powietrzem, wodą i/lub parą wodną pod ciśnieniem. Do oczyszczonych i wysuszonych opakowań dozuje się ma na celu: usunięcie powietrza dla zahamowania wzrostu drobnoustrojów tlenowych, ograniczenie i/lub wyeliminowanie procesów jełczenia i niepożądanych zmian barwy oraz dla poprawienia przepływu ciepła. Odpowietrzony wsad dobrze przylega do wewnętrznej powierzchni opakowania, przyczyniając się do efektywniejszego transportu ciepła do geometrycznego centrum produkcji powinna zapewnić płynność procesu produkcyjnego, gwarantując tym samym wyeliminowanie niepożądanych przestojów, przetrzymywania wsadów w hali produkcyjnej. Szczególnie niebezpieczne jest przetrzymywanie rozdrobnionego mięsa i/lub gotowych wsadów (o bardzo rozwiniętej powierzchni i natlenieniu), w których namnożenie bakterii i utlenianie tłuszczu zachodzi bardzo szybko. Czas od napełnienia i zamknięcia opakowań do rozpoczęcia obróbki cieplnej nie powinien być dłuższy niż 2 godziny. W sytuacjach awaryjnych półprodukty należy przechowywać w warunkach konserw zachodzi podczas obróbki cieplnej. Konserwy mięsne należą do grupy żywności słabo kwaśnej, o pH powyżej 4,6. Przy takich wartościach pH surowca możliwy jest rozwój Clostridium botulinum. Sterylizacja konserw mięsnych w temp. powyżej 100°C (przez określony czas) zapewnia bezpieczeństwo zdrowotne produktu odpowiednio wysokiej temperatury oraz wystarczająco długiego czasu ogrzewania powoduje skuteczne zniszczenie formy wegetatywnej drobnoustrojów oraz ciepłoopornych przetrwalników. Wysoka temperatura i długie ogrzewanie wpływają jednak niekorzystnie na składniki mięsa, co powoduje zmniejszenie wartości odżywczej i pogorszenie jakości sensorycznej gotowego produktu. Im wyższe są parametry obróbki termicznej (temperatura i czas ogrzewania), tym destrukcja składników jest w wyniku sterylizacji, częściowej redukcji ulega ilość ciepłolabilnych witamin (głównie B1). Inaktywacja niepożądanych enzymów oraz kształtowanie konsystencji i smaku wymagają mniejszej ilości ciepła niż wyjaławianie. Ogrzewanie wołowiny w temp. 121°C powoduje dwukrotnie większe straty lizyny niż w 70°C. Stwierdzono także, że im intensywniejsza jest obróbka cieplna, tym bardziej zwiększa się stężenie produktów reakcji Maillarda (siarkowodoru, merkaptanów, siarczków, dwusiarczków i innych), zmniejsza się strawność białka oraz większy jest wyciek problemem podczas produkcji konserw jest dostarczenie optymalnej dawki ciepła, zapewniającej bezpieczeństwo zdrowotne i niepowodującej zbyt dużej destrukcji żywieniowo ważnych składników praktyce procesy ogrzewania prowadzone są w różnych kombinacjach czasu i temperatury. Ten sam asortyment konserw bywa ogrzewany wg różnych schematów czas-temperatura, w zależności od wielkości i kształtu opakowania. Stwarza to problemy w przypadku oceny stopnia dogrzania konserw, jeśli wytycznymi do sterowania procesem są tylko wysokość temperatury i czas obróbki cieplnej. Nie można bowiem porównać bezpośrednio pochłoniętej przez konserwę dawki ciepła podczas sterylizacji prowadzonej w wyższej temperaturze i krótszym czasie z dawką ciepła pochłoniętą podczas sterylizacji trwającej dłużej, ale w niższej produkcji konserw wymaga wyznaczania wartości sterylizacyjnej F, która powinna być obliczana w trakcie trwania procesu. Pozwala to na uwzględnienie różnic temperatury początkowej wsadu konserw i czynnika grzejnego oraz zakłóceń, związanych np. ze spadkiem ciśnienia sterylizacyjna F określa czas sterylizacji w temperaturze odniesienia, która dla sterylizacji wynosi 121,1°C (250°F) i jest wyrażana w minutach. Wyznacza się ją w strefie krytycznej, tj. w miejscu, w którym konserwa pochłonęła najmniejszą ilość ciepła. Położenie strefy krytycznej jest określone dla poszczególnych opakowań w zależności od ich wielkości i kształtu. W przypadku sterylizacji efekty letalne w temperaturach niższych niż 90°C są bardzo małe i się ich nie rejestruje. Począwszy od temp. 90°C rejestruje się efekt letalny podczas wzrostu w fazie nagrzewania, podczas całej fazy sterylizacji właściwej oraz fazy schładzania, dopóki temperatura wewnątrz konserwy, w strefie krytycznej, nie osiągnie wartości poniżej 90°C. Efekty uzyskiwane podczas ogrzewania w zmiennej temperaturze mogą być porównane z efektami uzyskiwanymi w temp. 121,1°C (250°F) przez wyznaczenie stopnia letalności L. Stopień letalności L, czyli współczynnik szybkości inaktywacji, wskazuje, ile razy szybciej lub wolniej przebiega proces wyjaławiania w danej temperaturze w porównaniu z temperaturą odniesienia i wyraża się wzorem:gdzie: T - temp. w danym momencie trwania procesu, wewnątrz konserwy, w strefiekrytycznej Tr - temp. odniesienia (najczęściej Tr= 121,1°C) z - współczynnik efektu sterylizacji (najczęściej z = 10 K = 10°C).Dokładniejsze wyniki uzyskuje się, jeżeli stopień letalności uwzględnia również aktywność wody i pH środowiska wartości Tr i z są stałe dla danego procesu, wystarczy zmierzyć temperaturę wewnątrz konserwy (co jest możliwe przy zastosowaniu czujników termoparowych), aby obliczyć współczynnik L i tym samym ocenić szybkość procesu w odniesieniu do warunków teoretycznych. Dla danych Tr i z są przygotowane tabele, określające stopień letalności L w zależności od temperatury stopnia letalności L, w dowolnym momencie trwania procesu, umożliwia obliczenie wartości sterylizacyjnej F (min):gdzie: przedział t1- t2 jest czasem oddziaływania temperatur letalnych (> 90°).Metod wyznaczania wartości F jest wiele. Do najprostszych należy metoda sumowania, polegająca na mierzeniu co 1 minutę temperatury w strefie krytycznej konserwy (tj. strefie pochłaniającej najmniejszą dawkę ciepła), odczytywaniu z tabel odpowiadającej tej temperaturze wartości L i sumowaniu odczytanych stopni letalności (L). Przykładowy przebieg zmian temperatury wewnątrz konserwy i zmiany wartości F podczas sterylizacji konserw przedstawiono w norma PN-A-82022: 1998 określa, że wartość sterylizacyjna F powinna wynosić minimum 3 minuty. Jednak nie zawsze ten czas zapewnia wystarczające wyjałowienie. Wartość sterylizacyjna, jaką osiąga konserwa podczas sterylizacji w miejscu najsłabiej dogrzanym, powinna być dobierana w zależności od asortymentu i zamierzonej trwałości konserwy. Dla konserw mięsnych należy przyjąć zasady przedstawione w przedstawione w powyższej tabeli wskazują, że trwałość konserw zależy od stopnia ich dogrzania. Konserwy z I grupy poddaje się pasteryzacji, dlatego w tym przypadku nie określa się wartości sterylizacyjnej tylko temperaturę osiągniętą podczas ogrzewania. Ze względu na małą dawkę ciepła, jaką pochłonęły konserwy, gotowy wyrób musi być przechowywany w warunkach chłodniczych. Konserwy z grup II-IV są produktami sterylizowanymi, ale ich trwałość jest zróżnicowana w zależności od stopnia dogrzania, mierzonego wartością F. Im wartość ta jest większa, tym konserwa jest mikrobiologicznie stabilniejsza. Specyficzną grupę stanowią konserwy mięsne zaliczane do konserw typu SSP (ang. shelf stable product). Mimo że zastosowano tylko pasteryzację, konserwy te nie wymagają chłodniczego przechowywania i są „trwałe na półce" z uwagi na dodatkowe czynniki utrwalające, tj. zmniejszone wartości aktywności wody lub pH. Proces pasteryzacji nie inaktywuje form przetrwalnikujących Clostridium botulinum, ale aw < 0,95 lub pH < 4,6 powodują, że przetrwalniki nie są w stanie kiełkować i nie stanowią zagrożenia sterylizacji lub pasteryzacji konserwy muszą być natychmiast schłodzone do temp. poniżej 30°C. Szybkie chłodzenie ogranicza niekorzystne zmiany związane z przegrzewaniem konserw. Jednocześnie szybkie schłodzenie do temperatury niższej od optymalnej dla wzrostu drobnoustrojów zapewnia mikrobiologiczną trwałość. Te komórki bakteryjne, które w procesie obróbki termicznej nie zostały zabite, a tylko uszkodzone, nie są w stanie zregenerować się i konserwa jest bezpieczna pod względem chłodzenia duże zagrożenie wtórnego zanieczyszczenia konserw stwarzają mikronieszczelności puszek. Zagrożeń tych nie usuwa stosowanie do chłodzenia wody dobrej jakości, odpowiadającej standardom wody pitnej, tj. wykazującej 50-100 bakterii w 1 cm3. Woda powinna być chlorowana tak, aby w wodzie ociekającej z zakładki po ochłodzeniu konserw zawartość wolnego chloru wynosiła co najmniej 0,5 mg/dm3. Dla spełnienia ww. wymagania zawartość wolnego chloru w wodzie chłodzącej powinna wynosić 2-7 mg/dm3 przy pH 6,5-8, schłodzeniu konserwy się czyści, etykietuje i przekazuje do magazynu do dalszego sterylizowane (KS) i konserwy trwałe w temperaturze otoczenia (KT) należy przechowywać w temp. nie wyższej niż 18°C. Przydatność tych konserw do spożycia wynosi 12-18 miesięcy. Konserwy sterylizowane w wyniku zniszczenia mikroflory mogą mieć trwałość znacznie dłuższą (nawet 4 lata). W konserwach tych powolnie zachodzą jednak niepożądane zmiany i dlatego ich jakość jest gwarantowana tylko przez 18 miesięcy.□ Odchylenia jakościoweNa skutek zmniejszonego ciśnienia wewnątrz opakowania poprawnie wyprodukowane konserwy mają lekko wklęsłe wieczka i denka puszek. W przypadku nieprawidłowości w procesie technologicznym obserwuje się wybrzuszenie metalowego wieczka puszki lub słoja. Przyczyną jest bombaż fizyczny, chemiczny lub i najczęściej występujący jest bombaż mikrobiologiczny. Konserwy, które uległy zepsuciu wskutek działalności drobnoustrojów, nie nadają się do spożycia. Przyczynami rozwoju mikroflory we wsadzie konserw są najczęściej: niedotrzymanie parametrów sterylizacji lub złe ich wyliczenie, długi czas między zamknięciem napełnionych puszek a sterylizacją oraz zbyt wolne chłodzenie konserw. Powodem powstania bombażu mikrobiologicznego może być także większa, niż założono, ciepłooporność mikroflory i/lub liczba przetrwalników bakterii oraz nieszczelność puszek. Należy mieć na uwadze, że drobnoustroje zwiększają swoją ciepłooporność w środowisku o niskiej aktywności odsetek bombaży wywoływanych przez laseczki beztlenowe obserwuje się podczas przechowywania konserw przez pierwszy rok. W miarę upływu czasu liczba bombaży maleje, co tłumaczy się wymieraniem mikroflory metabolicznie uszkodzonej i/lub zepsuciem tych konserw, w których doszło do regeneracji bakterii. Powyższe obserwacje mają swoje uzasadnienie również w możliwości wyczerpania się składników odżywczych, w wytworzeniu się toksycznie działających na mikroflorę resztkową produktów metabolizmu, w konkurencji między mikroflorą tlenową i psują się także bez objawów bombażu. W konserwie o niezmienionym wyglądzie zewnętrznym bakterie nadal intensywnie spełniają swoje funkcje życiowe, jednak bez zdolności do wytwarzania gazu. Bakterie te można podzielić na dwie grupy. Bakterie pierwszej grupy wytwarzają w podłożu kwas bez wydzielania gazu, co prowadzi do zakwaszenia wsadu konserwy. Zepsuciu o ww. charakterze ulegają przede wszystkim konserwy warzywno-mięsne. Takie zepsucie określa się jako płasko-kwaśne. Bakterią szczególnie aktywnie uczestniczącą w tym procesie jest Bacillus grupą są bakterie słabo aktywne biochemicznie, niewytwarzające ani kwasu, ani gazu. Należą do nich przede wszystkim ziarniaki, a wśród nich gronkowce, które nie zmieniają wyglądu zewnętrznego oraz smaku i zapachu wsadu niekorzystnych zmian sensorycznych wsadu konserwy jest z reguły niewłaściwe przechowywanie. Żadnej z konserw nie można uważać za nieograniczenie trwałą. Wraz z upływem czasu przechowywania zwiększa się degradacja składników treści konserwy, przejawiająca się niekorzystnymi zmianami smakowitości, barwy, konsystencji, tekstury i soczystości, co w konsekwencji prowadzi do zepsucia abiotycznego. Sprowadza się ono tylko do przemian wpływ na jakość organoleptyczną i trwałość przechowalniczą konserw mają przede wszystkim: jakość surowca, zastosowana metoda ogrzewania (intensywność denaturacji białek), stopień odpowietrzenia konserwy, dodatek substancji stabilizujących (np. kwas askorbinowy) oraz temperatura do produkcji konserw użyto mięsa o wyjściowo dużym zanieczyszczeniu mikrobiologicznym lub jeśli konserwy zostały poddane działaniu zbyt dużej dawki ciepła, to ich jakość ulega pogorszeniu, szczególnie pod względem organoleptycznym. W takim przypadku degradacja składników konserwy może bardzo szybko się zwiększyć, zwłaszcza że konserwy sterylizowane przechowuje się w stosunkowo wysokiej temperaturze. Zepsucie abiotyczne wystąpi już po stosunkowo krótkim czasie, np. po 2 latach. Jeśli natomiast do produkcji zastosowano surowiec o małym zanieczyszczeniu mikrobiologicznym i poddano go krótkiej obróbce cieplnej w stosunkowo niskiej temperaturze, to na początku składowania wsad konserwy nie będzie jeszcze miał optymalnego smaku i zapachu. Tego rodzaju konserwy nadają się do długiego składowania, ponieważ dopiero podczas magazynowania osiągają optymalną smakowitość i charakteryzuje je korzystna jakość organoleptyczna przez długi czas przechowywania. Wyraźna abiotyczna degradacja pojawi się dopiero po stosunkowo długim czasie, np. po 6 latach lub później. Trwałości przechowalniczej sprzyja dodatek substancji stabilizujących, takich jak np. mieszanka peklująca, oraz odpowiednie odpowietrzenie KONSERWY PASTERYZOWANE.□ Wymagania surowcoweMięsne konserwy pasteryzowane są produkowane z mięsa jakościowo najcenniejszego. Surowcem do produkcji są szynki, łopatki i polędwice uzyskane z rozbioru półtusz wieprzowych. Wyjściowe zanieczyszczenie mikrobiologiczne ww. surowców jest na ogół niewielkie.□ Opakowania do mięsnych konserw pasteryzowanychW produkcji pasteryzowanych konserw mięsnych szczególnie duże znaczenie mają puszki o zróżnicowanych kształtach, tj. mandolinowe i prostopadłościenne. Ich wielkość, określana pojemnością wsadu w lbs (1 lbs = 453,592 g), jest najczęściej następująca:- mandolinowe (gruszkopodobne) - 1, 2, 3, 5, 7, 12 lbs,- prostopadłościenne „oblong" (o podstawie prostokątnej) - 11 i 21 lbs,- prostopadłościenne „pullman" (o podstawie kwadratowej) - 6, 11, 16, 21 lbs. Współcześnie konserwy mięsne pasteryzowane produkowane są niemal powszechnie w opakowaniach z termokurczliwych tworzyw syntetycznych. Opakowanie z tworzyw sztucznych musi zapewniać:- trwałość produktu porównywalną z opakowaniem w tworzywo blaszane,- wytrzymałość mechaniczną podczas procesu technologicznego,- funkcjonalność i łatwe zdejmowanie folii z bloku produktu.□ Proces technologicznySzynki, łopatki i schaby wykrawa się, tj. usuwa się: kości, skórę, okrywę tłuszczową oraz złogi tłuszczu międzymięśniowego, ścięgna i grube omięsne. Selekcję mięśni prowadzi się wg ich barwy, wyróżniając mięśnie jasne, którymi są: mięsień dwugłowy (po odcięciu jego najciemniejszej części, którą klasyfikuje się do mięśni ciemnych), mięsień lędźwiowo-biodrowy i mięsień półścięgnisty, mięśnie ciemne, do których zalicza się: mięsień czterogłowy (po odcięciu najbardziej ciemnych części, zaliczanych do mięśni bardzo ciemnych) i mięsień smukły oraz mięśnie bardzo ciemne, jakimi są mięsień brzuchaty i część mięśnia rodzaju mięśni szynki zależy od produkowanego formatu. Po selekcji mięśnie są przekazywane partiami do peklowni. W produkcji tego rodzaju konserw stosuje się solanki peklujące, którymi nastrzykuje się poszczególne grupy mięśni, najczęściej w ilości około 15%, tak aby po nastrzyknięciu mięso zawierało 80-150 mg NaN02/kg. Do nastrzykiwania stosuje się wieloigłowe nastrzykiwarki z możliwością regulacji wielkości nastrzyku w zależności od grup nastrzyknięciu surowiec poddaje się masowaniu. Proces masowania trwa ok. 6 godzin i prowadzony jest w cyklach masowanie/spoczynek. Parametry masowania uzależnione są od rodzaju surowca oraz wymaganego stopnia przypadku produkcji szynki w puszce wymasowanym wsadem napełnia się wyłożone folią opakowanie blaszane, odpowietrza, zamyka i poddaje procesowi szynka produkowana jest w folii wielowarstwowej, to mięśnie układa się w dolnej folii, wytłoczonej za pomocą urządzenia wyposażonego w tłocznik, odpowietrza i zamyka przez zgrzanie z górną folią. Zamkniętą w wytłoczce z folii wielowarstwowej szynkę umieszcza się w formie metalowej i zamyka wiekiem za pomocą prasy. Czas od zamknięcia puszki czy zgrzania folii do rozpoczęcia obróbki cieplnej powinien być jak najkrótszy. Po pasteryzacji następuje chłodzenie wodą zimną do temp. ok. 30°C w centrum geometrycznym i dochładza w temp. 2-4° konserwy o możliwie najlepszej jakości organoleptycznej oraz dużej wartości odżywczej wymaga zastosowania obróbki cieplnej w stosunkowo niskiej temperaturze, czyli zastosowania pasteryzacyjnej obróbki cieplnej. W efekcie gotowy produkt charakteryzuje się ograniczoną trwałością. Osiągnięcie w konserwie temp. poniżej 100°C nie chroni przed kiełkowaniem przetrwalników, np. Clostridium botulinum, dlatego stosuje się dodatkowe czynniki utrwalające, w tym głównie peklowanie. W procesie produkcji konserw pasteryzowanych stosuje się solankę peklującą o stężeniu, które zapewnia skutek antybotulinowy, tj. solankę umożliwiającą uzyskanie zawartości 80-150 mg NaN02 w 1 kg mięsa. Konserwy pasteryzowane, w porównaniu ze sterylizowa¬nymi, mają krótszy termin przydatności do spożycia i muszą być przechowywane w warunkach chłodniczych, w temp. 0-6°C, co stanowi kolejny czynnik utrwalający. W tych warunkach najniebezpieczniejsze przetrwalniki laseczek beztlenowych Clostridium botulinum, mimo że przeżyją proces pasteryzacji, nie 1998 dla konserw pasteryzowanych przewiduje obróbkę cieplną, która powoduje osiągnięcie określonej temperatury w strefie najmniejszego dogrzania. Dla konserw blokowych ta temperatura powinna wynosić co najmniej 69°C. Należy jednak dążyć do tego, aby do sterowania pasteryzacją konserw mięsnych korzystać z wartości pasteryzacyjnej P. Kontrola pasteryzacji konserw mięsnych jest bardziej skomplikowana i do tej pory nie określono poziomu, jaki wartość P powinna osiągnąć, aby wyprodukowaną konserwę można było uznać za wystarczająco ogrzaną. Wartość P wyznacza się analogicznie jak wartość F, ale trudność przy jej wyznaczaniu stanowi temperatura odniesienia Tr i współczynnik efektu pasteryzacji z. W celu wyznaczenia wartości P przyjmowane są różne wielkości Tr (68,9-72°C) i z (4-42°C), co uniemożliwia porównanie stopnia dogrzania gotowego zakończeniu obróbki cieplnej konserwy mięsne pasteryzowane należy natychmiast schłodzić w centrum geometrycznym wsadu do temp. ok. 20°C. Temperaturę należy obniżyć możliwie jak najszybciej w całej masie wsadu. Nie jest to łatwe zadanie, ponieważ tkanka mięśniowa, a przede wszystkim tłuszczowa są złymi przewodnikami ciepła (A = 0,48 W/m-K dla mięsa i 0,18 W/m-K dla tłuszczu). Szybkie tempo obniżania temperatury wychładzanej masy osiąga się przez zwiększenie różnicy między temperaturą schładzanych konserw a temperaturą czynnika oziębiającego. Dobre rezultaty daje zastosowanie tzw. wody lodowej o temp. ok. 0°C. Wymagania mikrobiologiczne dla wody chłodzącej konserwy pasteryzowane są takie same jak w przypadku konserw ogrzewanie i schładzanie się konserw mięsnych powoduje ich nierównomierne dogrzanie w całej objętości wsadu, zwłaszcza że konserwy te są z reguły dużymi blokami mięsa. Wynikiem jest znaczne przegrzewanie warstw brzegowych w porównaniu do warstw centralnych. Długotrwałe działanie czynnika grzejnego o wysokiej temperaturze na powierzchnię pasteryzowanego bloku pociąga za sobą negatywne skutki technologiczne i organoleptyczne. W celu ich wyeliminowania zalecane jest stosowanie ogrzewania tradycyjnym procesie ogrzewania konserwy umieszczane są w pasteryzatorze, przy czym czynnik grzejny ma stałą temperaturę. W tych warunkach konserwy przebywają przez określony czas. Konsekwencją takiego postępowania jest szybki wzrost temperatury warstw brzegowych konserwy. Pod koniec czasu ogrzewania temperatura warstw brzegowych konserwy zbliża się asymptotycznie do temperatury czynnika grzejnego, natomiast temperatura warstw centralnych konserwy rośnie stopniowe polega na umieszczeniu konserw w letniej wodzie i stopniowym podnoszeniu temperatury czynnika grzejnego, z zachowaniem stałej różnicy ΔT między temperaturą czynnika grzejnego a temperaturą najmniej ogrzanego punktu konserwy. Zastosowanie ogrzewania stopniowego, przy odpowiednio dobranej różnicy temperatur ΔT, powoduje, w porównaniu z ogrzewaniem tradycyjnym, korzystne wyrównanie przestrzennego dogrzania bloku konserwy i tym samym lepszą jakość konserwy, ponieważ brzegowe warstwy wsadu w maksymalnej temperaturze są ogrzewane przez krótszy czas. Korzystnym skutkiem takiej technologii jest częściowe ograniczenie nieuniknionych strat przyswajalnych aminokwasów oraz witaminy Br Retencja witaminy B1 odpowiada za korzystne zachowanie wartości odżywczej żywności oraz jej jakości ogrzewane stopniowo charakteryzują się również mniejszym wyciekiem cieplnym. Względnie niekorzystnym skutkiem stopniowego ogrzewania jest wydłużenie czasu trwania procesu zakończeniu procesu produkcyjnego konserwy nieuszkodzone (niepogięte) i bez objawów nieszczelności przekazuje się do magazynu o temp. 0-6°C. W celu zabezpieczenia przed korozją puszki pokrywa się specjalną warstwą ochronną. Konserwy pasteryzowane wyprodukowane w opakowaniach z tworzyw sztucznych są magazynowane w warunkach chłodniczych maksymalnie przez 6 miesięcy, a w opakowaniach blaszanych przez 9 miesięcy.□ Odchylenia jakościoweSkutkami nieprawidłowo prowadzonego procesu technologicznego są odchylenia jakościowe, przede wszystkim w postaci bombaży: fizycznego, chemicznego i/lub mikrobiologicznego. W szynkach pasteryzowanych mogą również wystąpić odchylenia związane z rozwojem enterokoków. Wprawdzie są to bakterie niewytwarzające przetrwalników, ale ze względu na ich dużą ciepłooporność, zdolność do wzrostu w szerokim zakresie temperatur, w tym również w warunkach chłodniczych, w obecności soli i przy obniżonym pH, bakterie te stanowią problem nie tylko podczas produkcji, ale także w czasie przechowywania mięsnych konserw pasteryzowanych. Powodują, że podczas przechowywania pojawiają się niekorzystne zmiany: smaku, zapachu i konsystencji. Prawdopodobnie wynika to z faktu, że wprawdzie bezpośrednio po ogrzewaniu efekty letalne są znaczne, jednak komórki, które zostały uszkodzone, ale przeżyły proces, są zdolne do regeneracji w czasie składowania. Enterokoki są bakteriami nieruchliwymi i wzrastają tylko w miejscu, w którym krzepnąca galareta unieruchomiła bakterię. Po pewnym czasie powstaje jednak kolonia, która po osiągnięciu określonej wielkości jest widoczna gołym okiem. Ma ona barwę szarobiałą i dlatego żelatyna wygląda jak usiana białymi na podstawie: Mięso - podstawy nauki i technologii, pod redakcją: Andrzeja Pisuli i Edwarda Pospiecha Składniki Liczba porcji została zmieniona. Czas przygotowania może być inny. Więcej informacji na temat wielkości porcji znajdziesz ingredient_quantity recipe ingredient Porady & triki Pamiętaj, że jeśli liczba porcji zostanie zwiększona, czas gotowania może się wydłużyć! Używaj wody i przypraw oszczędniej, zawsze możesz dodać ich więcej w późniejszym etapie. Kopiuj składniki Wybierz z listy składników Kopiuj Wartości odżywcze Wartość energetyczna kcal Wartości w przeliczeniu na 1 porcję Konserwy wielu osobom kojarzą się z biwakiem i beztroskimi wakacjami pod namiotem. Warto przypomnieć sobie te czasy z przepisem na domową konserwę wieprzową! Podstawą jest mieszane mięso wieprzowe - np. z łopatki, a o intensywny smak zadba też Bulion konserwa jest świetna na kanapki, szczególnie z Sosem tatarskim lub czosnkowym WINIARY. 2 kilogramy mięsa zemleć w maszynce do mielenia, pozostałe pokroić w drobną kostkę. Czosnek drobno posiekać, ziele angielskie rozdrobnić i dodać do mięsa, doprawić do smaku solą i pieprzem. Wymieszać dokładnie, dodając stopniowo wywar. Gdy masa będzie jednolita, przykryć i odstawić do lodówki na 24 godziny. Przed włożeniem do słoika spróbować i ewentualnie doprawić. Na mięso w słoiku wlać około 1 cm wody, zakręcić i gotować 2 godziny na małym ogniu. Krok 1 z 5 2 kilogramy mięsa zemleć w maszynce do mielenia, pozostałe pokroić w drobną kostkę. Krok 2 z 5 Czosnek drobno posiekać, ziele angielskie rozdrobnić i dodać do mięsa, doprawić do smaku solą i pieprzem. Krok 3 z 5 Wymieszać dokładnie, dodając stopniowo wywar. Krok 4 z 5 Gdy masa będzie jednolita, przykryć i odstawić do lodówki na 24 godziny. Krok 5 z 5 Przed włożeniem do słoika spróbować i ewentualnie doprawić. Na mięso w słoiku wlać około 1 cm wody, zakręcić i gotować 2 godziny na małym ogniu. Przepis w formacie PDF ZE ZDJĘCIAMI Zgoda na przejście na stronę zewnętrzną Kliknąłeś link, który prowadzi do strony zewnętrznej. Pamiętaj, że nie ponosimy odpowiedzialności za treści tam zamieszczane. Więcej o naszej polityce przeczytasz tutaj. lite Dziękujemy za ocenę! Czekamy na Twoją recenzję! Oceniłeś już ten przepis/produkt. Podziel się swoją opinią. Wystaw ocenę, zaznaczając odpowiednią liczbę gwiazdek. Zarejestruj się na i zyskaj więcej! Więcej przepisów

jak zrobić konserwę w puszce